Waskulopatia to medyczne określenie dotyczące zmian patologicznych w obrębie naczyń krwionośnych. Może więc pojawić się w każdym miejscu na ciele, w którym znajduje się sieć tych naczyń. Często waskulopatia przybiera ciężki przebieg.
Rodzaje waskulopatii
Jak wspomniano, wyróżnia się wiele rodzajów waskulopatii, przy czym wyróżnić należy:
- zespół Susaca – waskulopatię siatkówkowo-ślimakowo-mózgową;
- waskulopatię prążkowiowo-wzgórzową;
- waskulopatie naczyń wieńcowych;
- polipoidalną waskulopatię naczyniówkową.
Poniżej przedstawiamy krótką charakterystykę każdej z tych dolegliwości.
Zespół Susaca
To rzadka choroba z grupy mikroangiopatii. Do jej charakterystycznych objawów można zaliczyć encefalopatię oraz zmiany naczyniowe w siatkówce oka, czemu często towarzyszy utrata słuchu. W bardziej dokładnych i specyficznych badaniach stwierdza się zmiany pod postacią mikrozawałów w obrębie istoty białej i szarej mózgowia. Zespół Susaca zalicza się do chorób autoimmunologicznych, dlatego nie można dokładnie ustalić jego przyczyny.
Waskulopatia prążkowiowo-wzgórzowa
Omawianą chorobę widać na obrazach USG jako hiperechogeniczne, linijne pasma promieniście rozchodzące się w okolicy wzgórz i jąder podstawy. Odpowiadają one zmienionym przez patologiczne procesy ścianom naczyń wzgórzowo-prążkowiowych i soczewkowo-prążkowiowych. Zjawisko odnotowuje się częściej w populacji dzieci wymagającej intensywnej opieki okołoporodowej.
Nie poznano odległych skutków związanych z obecnością cech waskulopatii prążkowiowo-wzgórzowej u noworodków i niemowląt. Uważa się, że obserwowane odległe skutki w rozwoju dziecka i ewentualne następstwa neurologiczne należy przypisać jednostkom chorobowym, w wyniku których doszło do rozwoju schorzenia, a nie samej waskulopatii.
Waskulopatie naczyń wieńcowych
To jedno z najpoważniejszych powikłań u pacjentów po przeszczepie serca, jednocześnie znajduje się w trójce najczęstszych przyczyn zgonów w tej grupie chorych. Waskulopatie naczyń wieńcowych określane są jako przyspieszona miażdżyca o złożonej patogenezie. Wciąż poszukuje się najkorzystniejszych połączeń leków immunosupresyjnych oraz antyproliferacyjnych, które stanowiłyby podstawę w zapobieganiu i hamowaniu postępu tego rodzaju waskulopatii.
Polipoidalna waskulopatia naczyniówkowa
Cechuje się obecnością rozgałęzionej sieci naczyń naczyniówki, które ulegają tętniakowatym poszerzeniom w końcowych odcinkach. Chorobę rozpoznaje się na podstawie typowego obrazu naczyń naczyniówki podczas badania z użyciem angiografii. Do tej pory nie ustalono złotego środka w odniesieniu do optymalnego leczenia polipoidalnej waskulopatii naczyniówkowej. Jednak biorąc pod uwagę zmienny i nawracający charakter choroby, a także zagrożenie trwałą utratą wzroku, konieczne stają się indywidualizacja terapii oraz długofalowa opieka nad pacjentem.
Polecane produkty:
|
Omega 3
Olej Omega 3 to czysty, 100% naturalny produkt pozyskiwany z rośliny o nazwie Pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens). Tłoczony jest na zimno co sprawia, że zachowuje wszystkie, cenne składniki. Stanowi m.in. wsparcie dla mózgu ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Opala A., Terelak-Borys B., Grabska-Liberek I., Polipoidalna waskulopatia naczyniówkowa, Acta Ophthalmologica Polonia, 2/2019.
- Milczarek M., Wojciechowska M., Mamcarz A., Cudnoch-Jędrzejewska A., Waskulopatia w przeszczepionym sercu – nowe trendy w diagnostyce i leczeniu, Open Journal System, 1/2017.
