Szukaj
Szukaj

Płyn mózgowo-rdzeniowy

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Płyn mózgowo-rdzeniowy stanowi przejrzysty płyn krążący między innymi w przestrzeni podpajęczynówkowej. Często pobiera się go do badań celem zdiagnozowania niektórych chorób.

Płyn mózgowo-rdzeniowy

Płyn mózgowo-rdzeniowy – wygląd

Fizjologicznie, w warunkach prawidłowych płyn mózgowo-rdzeniowy jest bezbarwny i przeźroczysty. Jego zmętnienie spowodowane jest obecnością dużej liczby komórek lub zbyt wysokim stężeniem białek. Z kolei za żółte zabarwienie odpowiada obecna w nim bilirubina, co może świadczyć o wylewie krwi do przestrzeni podpajęczynówkowej lub znacznej hiperbilirubinemii. Krwiste zabarwienie wymaga różnicowania przyczyn krwawienia.

Jak powstaje płyn mózgowo-rdzeniowy?

Płyn ten powstaje z osocza krwi na drodze filtracji, dyfuzji ułatwionej i transportu czynnego. Głównym miejscem jego syntezy są:

  • sploty naczyniówkowe komór bocznych;
  • sploty naczyniówkowe komory trzeciej i czwartej;
  • naczynia włosowate mózgu.

Krążący płyn wchłania się ostatecznie poprzez kosmki i ziarnistości pajęczynówki do krwi. Ulega wymianie około 4 razy na dobę.

Lokalizacja

Płyn mózgowo-rdzeniowy wypełnia komory mózgowe, zbiorniki oraz jamę podpajęczynówkową. Jego całkowita objętość wynosi około 200 ml, z czego na komory mózgowia przypada 50 ml, zaś na zbiorniki i przestrzeń 150 ml.

Ciecz ta stale krąży odpływając z komór bocznych przez otwory międzykomorowe do komory trzeciej, następnie przez wodociąg mózgu do komory czwartej. Stąd przemieszcza się przez otwory boczne i otwór pośrodkowy komory czwartej do zbiornika móżdżkowo-rdzeniowego i przestrzeni podpajęczynówkowej.

Przepływ płynu przez komory i kanały jest ułatwiony przez czynniki krążeniowe i zmiany w położeniu głowy. Jego ciśnienie wynosi przeciętnie około 10 mmHg. Ciekawostką jest, że usunięcie choćby kilku milimetrów płynu wywołuje silne bóle głowy z powodu spadku tego ciśnienia.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Objętość płynu mózgowo-rdzeniowego

Jak wspomniano, całkowita objętość płynu mózgowo-rdzeniowego wynosi około 200 ml, przy czym może się ona zmieniać w warunkach prawidłowych zależnie od osmolarności osocza krwi. W efekcie roztwory hipertoniczne zmniejszają, a roztwory hipotoniczne zwiększają tę objętość.

Z kolei w warunkach patologicznych (przy wodogłowiu) objętość płynu wzrasta wielokrotnie albo z powodu blokady przepływu pomiędzy komorami (wodogłowie wewnętrzne) albo też w wyniku spadku zdolności resorpcyjnej kosmków podpajęczynówkowych (wodogłowie zewnętrzne).

Skład

Płyn mózgowo-rdzeniowy różni się swym składem od osocza. Zawiera bowiem więcej jonów chloru i magnezu, a mniej jonów potasu i wapnia, glukozy, fosforanów, mocznika, cholesterolu oraz białka. Skład płynu mózgowo-rdzeniowego prezentuje się następująco:

  • Na+ – 146 mM;
  • K+ – 2,9 mM;
  • Ca 2+ – 1,15 mM;
  • Mg 2+ – 1,1 mM;
  • Cl- – 113 mM;
  • HCO3- – 25,1 mM;
  • białko – 0,2 g/l;
  • glukoza – 3,58 mM;
  • kreatynina – 132,6 uM;
  • kwas moczowy – 89,2 uM.

Warto wspomnieć, że w warunkach patologicznych skład może ulegać zmianom, np. podczas zapalenia opon mózgowych.

Funkcje płynu mózgowo-rdzeniowego

Omawiany płyn posiada wiele funkcji, wśród których najważniejsze są:

  • ochrona mózgowia przed uszkodzeniami (wspólnie z oponami mózgowia);
  • zapewnianie wymiany składników chemicznych (informacja humoralna) pomiędzy poszczególnymi ośrodkami mózgowia;
  • zmniejszanie ciężaru mózgowia (z masy około 1400 g do 50 g).

Ponadto płyn mózgowo-rdzeniowy może posłużyć do badań diagnostycznych. Najczęściej pobiera się go z rozszerzonej przestrzeni podpajęczynówkowej poprzez nakłucie lędźwiowe pomiędzy kręgami L3 a L4. W efekcie jest to czynność prosta, możliwa do wykonania u większości chorych i bezpieczna. Nieco rzadziej, aczkolwiek wciąż powszechnie, stosuje się nakłucie podpotyliczne, aby pobrać płyn z komór bocznych.

Bibliografia

  1. Konturek S., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
  2. Chochoł P., Fiszer U., Ocena parametrów płynu mózgowo-rdzeniowego w diagnostyce chorób neurologicznych, Postępy Nauk Medycznych, 10/2013.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *