Szukaj
Szukaj

Masaż tensegracyjny

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Masaż tensegracyjny, jak wskazuje nazwa, opiera swoje założenia metodologiczne na zasadzie tensegracji. Pierwsze udokumentowane efekty zastosowania zasady tensegracji w masażu miały miejsce w 2000 roku i zostały zawarte w dwóch pracach kazuistycznych. Metodyka masażu tensegracyjnego nie opiera się wyłącznie na masażu obszaru ciała, gdzie występują dolegliwości bólowe, lecz na opracowaniu mięśni, powięzi i więzadeł pozostających w pośrednim lub bezpośrednim kontakcie strukturalnym z tkankami znajdującymi się w miejscu bólu.

Masaż tensegracyjny

Masaż tensegracyjny – charakterystyka

Zasada tensegracji mówi o tym, że wzrost napięcia jednego elementu struktury powoduje analogiczny wzrost napięcia pozostałych jej elementów pozostających we wzajemnym kontakcie strukturalnym. Zjawisko to występuje na wielu poziomach organizacji budowy człowieka, w tym również na poziomie mięśniowo-powięziowo-więzadłowym.

W praktyce fizjoterapeutycznej przejawia się to tym, że wzrost napięcia spoczynkowego jednego mięśnia powoduje z czasem proporcjonalny wzrost napięcia innych mięśni pozostających z nim w bezpośrednim lub pośrednim kontakcie strukturalnym. Zjawisko tensegracji wykorzystywane jest w celu dokonania oceny zaburzeń występujących w obrębie tkanek miękkich układu ruchu. Na jej podstawie fizjoterapeuta ustala, które tkanki i w jakiej kolejności należy masować w celu przywrócenia prawidłowego rozkładu napięcia spoczynkowego mięśni i powięzi w poszczególnych układach.

Masaż tensegracyjny – metodyka

Masaż można precyzyjnie zaplanować wychodząc z założenia, że należy masować tylko te powięzie, więzadła i mięśnie, które wykazują wzmożone napięcie. Świadczy o nim ich podwyższona wrażliwość uciskowa.

Pierwszą zasadą jest rozpoczynanie zabiegu od struktur leżących jak najdalej od miejsca bólowego i wykazujących najmniej podwyższone napięcie, lecz pozostające w kontakcie strukturalnym z miejscem bólu.

Przykładowo, w przypadku dolegliwości bólowych w obrębie guzka większego kości ramiennej należy najpierw opracować mięsień zębaty przedni, powięź piersiowo-lędźwiową, a następnie mięsień równoległoboczny mniejszy i większy. Dopiero na końcu można przejść do opracowania mięśni przyczepiających się do guzka większego kości ramiennej.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Karta oceny pacjenta

Dla potrzeb masażu tensegracyjnego w fizjoterapii stworzono kartę oceny stanu pacjenta. Jest dość obszerna, ponieważ ocenia się w niej tkanki uszeregowane w 4 grupy charakterystyczne dla poszczególnych układów. Podwyższona wrażliwość uciskowa we wszystkich tkankach danej grupy świadczy o zaburzonym rozkładzie napięcia w ocenianym układzie. W rezultacie stanowi to podstawę do jego opracowania podczas masażu.

W skład pierwszej grupy wchodzą tkanki związane z układem mięśnia najszerszego grzbietu i są to:

Druga grupa składa się z:

Na grupę trzecią składają się:

Ostatnią, czwartą grupę stanowią:



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Andrzejewski W., Kassolik K., Ocena palpacyjna pacjenta w masażu tensegracyjnym, Fizjoterapia, 4/2009.
  2. Kassolik K., Andrzejewski W., Masaż tensegracyjny, Fizjoterapia, 1/2010.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *