Rehabilitacja barku powinna być kompleksowa i musi obejmować wiele dziedzin medycyny. Schorzenia barku są jednymi z częściej występujących uszkodzeń układu ruchu nie tylko wśród sportowców, ale także i wśród zwykłych osób.
Zapobieganie uszkodzeniom barku
Chcąc zapobiegać powstawaniu niesprawnego barku powinno się prowadzić celowe rozciąganie dolnej i tylnej części torebki stawowej, aby nie dopuścić do GRID oraz jego niekorzystnych następstw.
Przed każdym treningiem należy wykonać odpowiednią rozgrzewkę, aby podnieść temperaturę ciała i zwiększyć elastyczność tkanek miękkich w obrębie stawu ramiennego. Natomiast po treningu warto wykonać stretching.
Rehabilitacja barku po naprawie uszkodzenia typu SLAP
Bezpośrednio po operacji ramię unieruchamia się przy tułowiu na temblaku z niedużą poduszeczką. Wskazana jest bierna rotacja zewnętrzna barku z ramieniem przy tułowiu (nie w odwiedzeniu). Ponadto od razu kładzie się nacisk na wyprost i zginanie łokcia.
U pacjentów, którzy wymagają kapsulotomii tylno-dolnej od pierwszego dnia po operacji rozpoczyna się rozciąganie tylno-dolnego odcinka torebki (rozciąganie w pozycji snu. Po trzech tygodniach usuwa się temblak.
Tydzień 3
W trzecim tygodniu po usunięciu temblaka ma miejsce:
- zainicjowanie biernego unoszenia barku;
- dopuszczalne progresywne ruchy bierne we wszystkich płaszczyznach do granicy bólu u pacjenta.
U pacjentów, u których nie było konieczne wykonywanie kapsulotomii tylno-dolnej, rozpoczyna się rozciąganie w pozycji snu.
Tydzień 6 do 16
Ma miejsce kontynuowanie ćwiczeń poprawiających giętkość i rozciągających oraz kontynuowanie biernego rozciągania tylno-dolnego części torebki stawowej.
Do tego dochodzi rozciąganie rotacji zewnętrznej w odwiedzeniu, a także ćwiczenia:
- wzmacniające stożek rotatorów;
- stabilizacyjne łopatki;
- wzmacniające mięsień naramienny;
Od 8 tygodnia rozpoczyna się lekkie ćwiczenia wzmacniające mięsień dwugłowy.
4 miesiące po operacji
Ma miejsce program przerywanych rzutów na płaskiej nawierzchni. Szczególną uwagę zwraca się na rozciąganie tylno-dolnego odcinka torebki stawowej.
Kolejne miesiące
6 miesięcy po operacji lekarz zezwala na rzuty w pełną prędkością, natomiast 7 miesięcy po operacji można już wykonywać rzuty z pełną prędkością z górki.
U miotaczy uprawiających sport musi już zawsze być stosowane rozciąganie tylko-dolnego odcinka torebki stawowej, aby nie dopuścić do wytworzenia różnego rodzaju zmian patologicznych.
Zobacz również: Uszkodzenie typu SLAP – leczenie.
Rehabilitacja barku – ogólne informacje
Terapia powinna skupić się na następujących zadaniach:
- normalizacji napięcia spoczynkowego mięśni i powięzi (masaż i poizometryczna relaksacja mięśni);
- odtworzenia prawidłowej trofiki w tkankach i narządach tworzących układ ruchu (dopływ krwi tętniczej i sprawny
odpływ krwi żylnej oraz chłonki), co stworzy warunki dla prawidłowych procesów regeneracyjnych; - powstrzymania procesów zanikowych w mięśniach i tworach łącznotkankowych (więzadła, ścięgna, powięzie) – odtworzenie ich struktury i tym samym wydolności;
- reedukacji prawidłowych wzorców ruchowych przez celowane ćwiczenia ruchowe o różnym stopniu złożoności.
Stosuje się masaże, celem przywracania prawidłowego unerwienia okolicy barkowej – przede wszystkim ze strony nerwów międzyżebrowych, splotu ramiennego i nerwu pachowego oraz normalizacja ukrwienia ze strony tętnic.
Ponadto zastosowanie znajdują zabiegi fizykalne. Wybór bodźców fizykalnych w dysfunkcjach mięśniowo-szkieletowych ma charakter objawowy. Ich głównym celem jest działanie przeciwbólowe, wpływ na zwiększenie elastyczności mięśni i zakresu ruchu, przywrócenie
funkcji oraz globalna poprawa jakości życia.
Kolejną dziedziną fizjoterapii jest kinezyterapia. Oczywistym celem proponowanych terapii jest szybki powrót do zdrowia osiągany przez odzyskanie mobilności (właściwej elastyczności w obrębie tkanek miękkich), siły mięśni, wyeliminowanie bólu i przywrócenie utraconych bądź ograniczonych funkcji w stawie ramiennym. W przypadku braku jednoznacznych przyczyn dolegliwości bólowych niektóre problemy z barkiem mogą wynikać z nieprawidłowej postawy i zaburzonego rozkładu napięcia mięśni w górnej i dolnej części pleców oraz szyi i powinny zostać rozważone w planowaniu terapii.
Zobacz również: Rehabilitacja barku – ogólne zasady.
Bibliografia
- Kassolik K., Rajkowska-Labon E., Tomasik T., (i inni), Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii, Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej i Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce w zakresie fizjoterapii w dolegliwościach bólowych w zespole bolesnego barku w podstawowej opiece zdrowotnej, Family Medicine & Primary Care Review, 20/2018.
- Kuciel-Lewandowska J., Wierzchowska M., Paprocka-Borowicz M., (i inni), Annales Academiae Medicae Stetinensis, 3/2010.
- Lemiesz G., Iwańczyk K., Dąbrowski M., Najczęstsze dolegliwości bólowe kompleksu łopatkowo-ramiennego, Praktyczna Fizjoterapia&Rehabilitacja, kwiecień 2016.
Polecane produkty:
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
