Szukaj
Szukaj

Adiadochokineza

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Adiadochokineza to niemożność wykonywania w szybkim tempie ruchów naprzemiennych takich jak np. nawracanie i odwracanie ręki.

 

Adiadochokineza

Diadochokineza to zdolność do wykonywania szybkich ruchów, przy których na przemian kurczą się mięśnie agonistyczne i mięśnie antagonistyczne (np. odwracanie i nawracanie ręki). Wymaga to sprawnej i skoordynowanej zmiany dopływu bodźców do tych mięśni, co zależy od móżdżku.

Choremu poleca się unieść wyprostowane kończyny górne do poziomu, a następnie szybko wykonywać ruchy odwracania i nawracania rąk. Jeżeli ruchy naprzemienne są zwolnione lub nieporadne, mówi się o hipodiadochokinezie.

Jeśli natomiast pacjent nie jest w stanie ich wykonywać jest to adiadochokineza. Upośledzenie wykonywania ruchów naprzemiennych może występować jedno- lub obustronnie.

Na podobnej zasadzie szybkiej zmiany innerwacji mięśni agonistycznych i antagonistycznych oparty jest tak zwany objaw „z odbicia” Stewarta-Holmesa. Pacjent zgina przedramię i opiera łokieć o podłoże, a badający przytrzymuje przedramię chorego, który zgina je przeciw oporowi. Nagłe zwolnienie uchwytu przez badanego powinno spowodować niemal natychmiastowe wyhamowanie ruchu zginania przez antagonistyczny do mięśnia dwugłowego ramienia mięsień trójgłowy ramienia.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zaburzenie sprawnego przełączania pobudzenia z mięśni agonistycznych na antagonistyczne (analogicznie jak w przypadku adiadochokinezy) nie uruchamia w odpowiednim czasie skurczu mięśnia trójgłowego ramienia i jednoczesnego rozluźnienia mięśnia dwugłowego ramienia. W rezultacie powoduje to szybki ruch zginania przedramienia i niekiedy uderzenie się pacjenta w ramię własną ręką.

Zobacz również: Chód móżdżkowy.

Badanie adiadochokinezy

Badając diadochokinezę lub adiadochokinezę poleca się pacjentowi wykonać szybkie naprzemienne ruchy, zwykle nawracania i odwracania obu rąk. Modyfikacją tego badania jest polecenie pacjentowi znajdującemu się w pozycji siedzącej szybkiego i naprzemiennego uderzania kolejno powierzchnią dłoniową i grzbietową rąk o uda.

Ocenia się szybkość oraz symetrię wykonywania ruchów naprzemiennych obydwoma kończynami. Jeśli ruchy te są istotnie wolniejsze po jednej ze stron, mowa o wspomnianej wcześniej hipodiadochokinezie. Adiadochokinezę stwierdza się dopiero wtedy, gdy pacjent całkowicie nie jest w stanie wykonać poleconego ruchu.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Podemski R., Kompendium neurologii, Wydawnictwo Via Medica, Gdańsk 2019.
  2. Kozubski W., Neurologia, kompendium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *